ایین نامه بیمه مرکزی

آیین نامه بیمه مرکزی

این ایین نامه بیمه مرکزی برای نمایندگان بیمه تمامی شرکت های بیمه بعد از دریافت کد نمایندگی و شروع به کار تبیین شده است و تمامی ضوابط کار نمایندگان در 4 بخش ذکر شده است که برای شروع کار نمایندگی بهتر است مطالعه شود .

آیین‌نامه تنظیم امور نمایندگی بیمه با هدف تعمیم و توسعه بیمه و با توجه به اصول زیر در جلسه مورخ 17/7/1387  توسط شورای عالی بیمه به تصویب رسید.

• حفظ حقوق بیمه‌گزاران، شرکت‌های بیمه و نمایندگان آنها با تأکید بر ارائه بهترین کیفیت خدمات و تکریم مشتریان؛
• واگذاری امور مربوط به نمایندگی هر شرکت بیمه به خود آن شرکت و صرفاً تعیین حداقل‌های مورد نیاز برای تنظیم بازار بیمه و حفظ حقوق طرفین؛
• تسهیل و شفاف‌سازی جریان کار فعالیت‌های بازاریابی، فروش و امور نمایندگی جهت ایجاد رقابت برای افزایش کارآمدی با مسئولیت شرکت‌های بیمه.

لذا این آیین‌نامه مشتمل بر 4 فصل و 30 ماده و 20 تبصره از تاریخ ابلاغ جایگزین آیین‌نامه نمایندگی بیمه (شماره 28) و مکمل‌های آن شده و کلیه دستورالعمل‌های مغایر با آن ملغی می‌شود.

تعریف و شرایط اعطای پروانه نمایندگی بیمه :

• ماده 1 – نماینده بیمه که در این آیین‌نامه اختصاراً « نماینده» نامیده میشود، شخص حقیقی یا حقوقی است که با رعایت قوانین و مقررات مربوط، از جمله قانون تأسیس بیمه مرکزی ایران و بیمه گری، مفاد این آیین نامه و سایر مصوبات شورای عالی بیمه، مجاز به عرضه خدمات بیمه ای به نمایندگی از طرف یک شرکت بیمه طرف قرارداد می‌باشد.

تبصره: مقررات این آیین نامه شامل نمایندگانی است که در داخل کشور خدمات بیمه ای عرضه می نمایند. اعطای نمایندگی بیمه در خارج از کشور مستلزم اخذ موافقت قبلی بیمه مرکزی ایران است.

• ماده 2 – شرکت بیمه موظف است در اعطای پروانه نمایندگی بیمه در کلیه رشته‌ها یا رشته های بیمه ای معین، طبق مفاد این آیین‌نامه عمل نماید. مدت نمایندگی بیمه‌ نامحدود است اما پروانه و قرارداد نمایندگی بیمه هر سه سال یک بار و به شرط رعایت مفاد این آیین‌نامه و گذراندن دوره های آموزشی لازم توسط نماینده، تجدید خواهد شد.
  تبصره: شرکت بیمه می تواند بخشی از اختیارات و وظایف خود در صدور بیمه نامه و در صورت لزوم، در پرداخت خسارت را در رشته‌های مختلف بیمه به نماینده تفویض نماید.

• ماده 3 – شرکت بیمه موظف است شرایط اعطای نمایندگی بیمه را از طرق مقتضی، به ویژه درج در پایگاه اینترنتی خود به اطلاع عموم برساند.

• ماده 4 – شخص حقیقی متقاضی اخذ پروانه نمایندگی بیمه باید واجد شرایط زیر باشد:
  • تابعیت دولت جمهوری اسلامی ایران؛
  • اعتقاد به اسلام یا یکی دیگر از ادیان رسمی کشور؛
  • عدم اعتیاد به مواد مخدر؛
  • نداشتن سـوء پیشینه کیفری و همچنین نداشتن سابقه محکومیت به جرایم نام برده شده در ماده 64 قانون تأسیس بیمه مرکزی ایران و بیمه گری؛
  • داشتن گواهی پایان خدمت وظیفه عمومی یا معافیت دایم؛
  • داشتن حداقل مدرک کارشناسی در رشته بیمه (و یا سایر رشته‌ها با گرایش بیمه) با شش ماه سابقه کار بیمه ای فنی و تخصصی، یا مدرک کارشناسی در رشته غیر بیمه و یک سال سابقه کار بیمه ای فنی و تخصصی و یا مدرک دیپلم با دو سال سابقه کار بیمه ای فنی و تخصصی.

تبصره 1 : متقاضیان فاقد سابقه کار مندرج در بند «و»، به غیر از دارندگان مدرک کارشناسی در رشته بیمه (و سایر رشته‌ها با گرایش بیمه)، باید دوره آموزشی شامل اصول بیمه، آشنایی با رشته‌های بیمه، بازاریابی بیمه، ‌قوانین و مقررات بیمه و رایانه (شامل آموزش مهارت هایWord ، Excel و Internet) را در مجموع، به میزان حداقل 80 ساعت در مرکز آموزشی شرکت بیمه، یا مرکز آموزش فنی و حرفه ای وزارت کار و امور اجتماعی و یا سایر مراکز آموزشی مورد تأیید بیمه مرکزی ایران گذرانده و گواهی‌نامه قبولی را ارائه نمایند. علاوه بر این متقاضیان مذکور باید دوره کارآموزی را در شرکت بیمه مربوط طی نمایند. متقاضیان فاقد سابقه کار دارای مدرک کارشناسی در رشته بیمه (و سایر رشته‌ها با گرایش بیمه)، فقط دوره کارآموزی را در شرکت بیمه طی خواهند کرد.

تبصره 2 : شرکت بیمه می تواند برای پذیرش نماینده، هرنوع شرایط رقابتی برای انتخاب نمایندگان برتر، از جمله برگزاری آزمون را تعیین و اعمال نماید.

• ماده 5 – مسئولیت احراز صحت شرایط لازم در مورد هر یک از متقاضیان اخذ پروانه نمایندگی بیمه بر عهده شرکت بیمه مربوط می‌باشد.

• ماده 6 – شرکت بیمه برای اعطای پروانه نمایندگی حقوقی باید موارد زیر را بررسی و رعایت نماید:
  • تشکیل نمایندگی حقوقی به شکل شرکت سهامی خاص با مسئولیت تضامنی یا شرکت تعاونی؛
  • تأیید اساسنامه نمایندگی توسط شرکت بیمه؛
  • انحصار فعالیت به نمایندگی بیمه؛
  • وجود حداقل سه عضو هیئت مدیره؛
  • داشتن حداقل 500 میلیون ریال سرمایه؛
  • ارائه گواهی نامه بانک حاکی از تأدیه قسمت نقدی سرمایه، حداقل به مقدار 50 درصد کل سرمایه نماینده حقوقی؛
  • صورت کامل اسامی سهامداران، مدیران و میزان سهام هر یک از آنها؛
  • گواهی عدم سوء پیشینه کیفری مدیران؛
  • داشتن مدیر عامل و عضو بیمه ای هیئت مدیره طبق شرایط مندرج در ماده 9 این آیین‌نامه؛
  • صورت جلسات مجمع عمومی مؤسس و هیئت مدیره؛
  • اظهارنامه ثبت نمایندگی حقوقی و تأییدیه نام آن.

• ماده 7 – ثبت نمایندگی حقوقی و هرگونه تغییرات بعدی از جمله تغییر در مفاد اساسنامه، میزان سرمایه، ترکیب سهامداران، مدیرعامل و اعضای هیئت مدیره آن، موکول به رعایت مقررات این آیین نامه و با مسئولیت و موافقت شرکت بیمه طرف قرارداد خواهد بود.

تبصره: شرکت بیمه موظف است قبل از ثبت نمایندگی حقوقی بیمه و هرگونه تغییرات بعدی آن، نظر بیمه مرکزی ایران را استعلام نماید. عدم اعلام نظر بیمه مرکزی ایران ظرف مدت 20 روز به معنای موافقت با ثبت نمایندگی حقوقی یا تغییرات بعدی آن خواهد‌بود.

• ماده 8 – نماینده حقوقی موظف است ترازنامه و حساب سود و زیان خود را طبق فرم نمونه ای که بیمه مرکزی ایران تهیه و به شرکتهای بیمه ابلاغ می‌نماید، تنظیم کند و پس از تصویب در مجمع عمومی سهامداران خود، نسخه ای از آن را برای بررسی و تأیید به شرکت بیمه طرف قرارداد ارسال نماید.

تبصره 1 : شرکت بیمه موظف است حداکثر تا پایان مرداد هر سال، ترازنامه و حساب سود و زیان هر یک از نمایندگان حقوقی خود را به بیمه مرکزی ایران ارسال کند.

تبصره 2 : نماینده حقوقی موظف است در هر سال مالی حداقل 10 درصد از سود سالانه خود را به عنوان اندوخته سرمایه ای در حساب‌های خود منظور نماید.

• ماده 9 – مدیر عامل و حداقل یک عضو هیئت مدیره نماینده حقوقی، علاوه بر شرایط مندرج در ماده 4 این آیین نامه باید واجد یکی از شرایط زیر باشند:
  • 9-1. داشتن حداقل مدرک کارشناسی در رشته بیمه و یا سایر رشته‌ها با گرایش بیمه و دو سال سابقه کار بیمه‌ای فنی و تخصصی در نمایندگی بیمه، یا کارگزاری بیمه، یا ارزیابی خسارت بیمه ای، یا شرکت بیمه و یا بیمه مرکزی ایران.
  • 9-2. داشتن حداقل مدرک کارشناسی در سایر رشته ها و سه سال سابقه کار بیمه‌ای فنی و تخصصی در نمایندگی بیمه، یا کارگزاری بیمه، یا ارزیابی خسارت بیمه ای، یا شرکت های بیمه و یا بیمه مرکزی ایران.

تبصره: در صورتی که مدرک تحصیلی مدیر عامل و عضو بیمه ای هیئت مدیره در نمایندگی‌های حقوقی ثبت شده قبل از ابلاغ این آیین نامه، دیپلم یا کاردانی بوده باشد به ترتیب، چهار سال و دو سال به سابقه کار مندرج در این بند اضافه می‌شود.

• ماده 10 – نماینده حقیقی و مدیر عامل، اعضای هیئت مدیره و سهامداران نمایندگی حقوقی نمی توانند در وزارتخانه ها، مؤسسات و شرکت‌های دولتی و نهادهای عمومی غیر دولتی شاغل باشند یا به عنوان نماینده دیگری یا کارگزار حقیقی فعالیت کنند. علاوه بر این، اشخاص مذکور نمی توانند در شرکت‌های بیمه غیردولتی و سایر نمایندگی ها یا کارگزاری‌های حقوقی بیمه شاغل بوده و یا بیش از 10 درصد، سهام داشته باشند.
  تبصره: مدیر عامل و اعضای هیئت مدیره و کارکنان شاغل (اعم از رسمی، پیمانی، قراردادی و ساعتی) شرکت‌های بیمه و بیمه مرکزی ایران، نمی توانند به عنوان نماینده حقیقی فعالیت نمایند و یا در نمایندگی‌های حقوقی، سمت یا سهم داشته باشند.
• ماده 11 – نمایندگی حقوقی با موافقت قبلی شرکت بیمه طرف قرارداد و اجازه بیمه مرکزی می تواند دفتر فرعی دایر نماید، مشروط بر آن که مسئول دفتر فرعی، شرایط نماینده حقیقی را داشته باشد.

حقوق و تکالیف شرکت بیمه و نماینده

• ماده 12 – شرکت بیمه مکلف است :

در قرارداد نمایندگی موارد زیر را درج نماید:

1. مشخصات‌ و نشانی‌ طرفین‌ قرارداد شامل کد ملی و کد پستی؛
   1. حدود اختیارات‌ و وظایف‌ طرفین قرارداد؛
   1. میزان کارمزد و نحوه پرداخت آن به‌ تفکیک‌ رشته‌های‌ بیمه‌ و تغییرات آن ناشی از تغییر، فسخ یا ابطال بیمه‌نامه؛
   1. مدت‌ قرارداد نمایندگی؛
   1. میزان‌ و نوع‌ تضمین‌ دریافتی‌ از نماینده‌ به‌ منظور تأمین‌ و تضمین‌ حقوق ومطالبات‌ بیمه‌گزاران‌، بیمه‌شدگان ، سایر اشخاص ذینفع و شرکت بیمه‌‌
   1. ممنوعیت‌ انعقاد قرارداد نمایندگی توسط نماینده‌ با سایر شرکت‌های‌ بیمه‌ در مدت‌ اعتبار قرارداد؛
   1. موارد محدود نمودن‌ فعالیت‌، تعلیق‌ یا فسخ‌ قرارداد نمایندگی بیمه و نحوه اجرای آن؛
   1. ارجاع‌ رسیدگی‌ به‌ اختلاف‌ شرکت بیمه‌ و نماینده‌ به هیئت نام برده شده در ماده 21 این آیین نامه؛
   1. شمول مصوبات جدید شورای عالی بیمه بر شرایط قرارداد نمایندگی؛
   1. عدم ایجاد هرگونه حقی برای طرفین در پایان قرارداد نمایندگی، مگر در موارد تصریح شده در قرارداد.
   1. بخشنامه ها و دستورالعمل های لازم و مربوط را به‌موقع به نماینده ابلاغ نماید.
   1. نام و کد نماینده را در بیمه نامه ای که بنا به پیشنهاد او صادر می‌شود، درج نماید.
   1. در صورت لغو پروانه نمایندگی، مراتب را بلافاصله از طرق مقتضی به اطلاع بیمه گزاران برساند و نسبت به جمع آوری تابلو، سربرگ ، مهر، اسناد و مدارک ذیربط اقدام نماید.
   1. اگر چند نماینده برای یک نوع بیمه، نرخ و شرایط خواسته باشند، نرخ و شرایط یکسان اعلام نماید.
      تبصره 1 : شرکت بیمه مجاز نیست تقاضای صدور بیمه‌نامه‌ای را که به وسیله نماینده ارائه ‌شده است از طریق دیگری، اعم از مستقیم یا غیرمستقیم، قبول نماید مگر با تقاضای کتبی بیمه گزار.

تبصره 2 : درصورتی که شرکت بیمه، پیشنهاد نماینده ای را رد کند، نمی تواند همان پیشنهاد را از طریق دیگری اعم از مستقیم یا غیر مستقیم قبول نماید.

• امکانات و شرایط لازم برای فروش بیمه در فضای مجازی را برای نمایندگان مورد نظر خود فراهم نماید.
  • زیرساخت های فیزیکی و امکانات نرم افزاری لازم را برای ایجاد ارتباطات الکترونیکی بین نماینده، شرکت بیمه و بیمه مرکزی ایران برقرار نماید تا در راستای توسعه کاربرد فن آوری اطلاعات در صنعت بیمه کشور،طبق ابلاغ بیمه مرکزی ایران ، ارتباطات هم ‌زمان بین نماینده، شرکت بیمه و بیمه مرکزی ایران فراهم شده و توسعه یابد.
  • در صورت فوت یا حجر نماینده حقیقی یا توقف فعالیت نماینده طبق توافق و نبودن شرط خلاف در قرارداد نمایندگی، ارزش پرتفوی نماینده را پرداخت یا با انتقال آن به نماینده دیگر همان شرکت موافقت نماید. ارزش پرتفوی نماینده و نحوه محاسبه آن با توافق طرفین در قرارداد نمایندگی تعیین می شود. تبصره: بیمه‌نامه‌هایی که از طرف یا به پیشنهاد نماینده توسط شرکت بیمه صادر می‌شود پرتفوی نماینده محسوب می‌شود.
• ماده 13 – نماینده مکلف است:
  • کد و نام نماینده و نام شرکت بیمه طرف قرارداد را در تابلو، سربرگ و آگهی‌ خود درج نماید. نام شرکت بیمه باید با حروف درشت‌تر از نام و کد نماینده درج شود.
  • اطلاعات لازم درباره بیمه‌نامه درخواست شده از جمله نرخ و شرایط، استثنائات، تعهدات بیمه گر و وظایف بیمه گزار را با رعایت بخشنامه ها و دستورالعمل های مربوط، به متقاضی بیمه ارائه نماید.
  • به منظور تأمین و تضمین حقوق و مطالبات بیمه گزاران، بیمه شدگان، سایر اشخاص ذینفع و شرکت بیمه، تضمین لازم را نزد شرکت بیمه طرف قرارداد تودیع نماید. نوع، مدت و میزان تضمین مذکور در این ماده متناسب با حجم فعالیت هر نماینده حقیقی یا حقوقی و شکل حقوقی ثبت آن، به تشخیص شرکت بیمه طرف قرارداد تعیین می شود.
  • از رقابت مکارانه و ناسالم با سایر نمایندگان بیمه، دلالان (کارگزاران) رسمی بیمه و شرکت های بیمه و انجام تبلیغات سوء علیه آنها خودداری نماید.
  • حق‌بیمه دریافتی را اعم از چک یا پرداخت الکترونیکی حداکثر تا قبل از پایان وقت اداری روز دریافت، به حساب بانکی شرکت بیمه مربوط واریز کند و در موارد استثنایی به صندوق آن شرکت تحویل نماید.
  • کد و نام دلال( کارگزار) رسمی بیمه را در بیمه نامه ای که بنا به پیشنهاد او صادر می‌شود درج نماید.
  • امکانات سخت افزاری و نیروی انسانی آموزش دیده برای برقراری ارتباط الکترونیکی با شرکت بیمه مربوط و بیمه مرکزی ایران را تهیه نماید.

• ماده 14 – شغل نماینده حقیقی و مدیر عامل، عضو بیمه ای هیئت مدیره و مسئول دفتر فرعی نماینده حقوقی باید منحصراً ارائه خدمات بیمه ای در محدوده قرارداد مربوط باشد.

تبصره: سمت های آموزشی در مؤسسات آموزش عالی مستثنی هستند.

• ماده 15 – کلیه کارکنان نماینده که به امر فروش یا صدور بیمه نامه مبادرت می نمایند به عنوان متصدیان نمایندگی بیمه شناخته می شوند و باید واجد شرایط زیر و دارای گواهی صلاحیت باشند:

1. داشتن حداقل مدرک تحصیلی دیپلم و کسب گواهی نامه طی دوره آموزشی لازم به تشخیص شرکت بیمه.
2. داشتن حسن اخلاق و رفتار و توانایی ایجاد ارتباط با مشتریان و داشتن سایر شرایط عمومی مندرج در ماده 4 به تشخیص و مسئولیت نماینده.

تبصره 1 : گواهی صلاحیت متصدیان نمایندگی بیمه به صورت عکس دار توسط شرکت بیمه یا با تفویض اختیار توسط نمایندگی بیمه برای مدت معین صادر می شود و لازم است در معرض دید مراجعان قرار داده شود.
تبصره 2 : در صورت وجود هرگونه شکایت از متصدیان نمایندگی بیمه، موضوع باید توسط نماینده رسیدگی و تا حد امکان رضایت مشتری جلب شود. در غیر این صورت شرکت بیمه موظف است به شکایت مشتری رسیدگی و نتیجه را کتباً به اطلاع او برساند.

• ماده 16 – پرداخت حق‌بیمه به نماینـده، کارمند یا بازاریاب‌ او در حکم پرداخت حق‌بیمه به شـرکت بیمه می باشد. علاوه بر این، در قبال دریافت حق‌بیمه، باید رسید کددار به متقاضی بیمه داده شود.

• ماده 17 – مسئولیت جبران خسارات مستقیم و یا غیرمستقیم وارده به بیمه‌گزار و سایر اشخاص ذینفع که ناشی از عمد، تقصیر، غفلت و یا قصور نماینده، کارکنان یا بازاریابان وی در رابطه با عملیات بیمه ای موضوع قرارداد نمایندگی بیمه باشد به صورت تضامنی بر عهده شرکت بیمه و نماینده می‌باشد. در هرحال مفاد این ماده، نافی مسئولیت نماینده در مقابل خسارات وارده به شرکت بیمه، از جمله خسارت پرداختی، سایر هزینه ها و حق‌ بیمه دریافت نشده نخواهد بود.

• ماده18 – شرکت‌ بیمه موظف است حداکثر ظرف مدت یک سال وضعیت نمایندگان حقوقی خود را با شرایط این آیین نامه منطبق نماید. در صورت عدم انطباق با شرایط این آیین نامه، کارمزد قابل پرداخت معادل کارمزد نماینده حقیقی خواهد بود.

• ماده 19 – شرکت بیمه می تواند نماینده را در سود حاصل از پرتفوی متعلق به او در کلیه رشته های بیمه به استثنای بیمه‌های عمر مشارکت دهد. سود قابل پرداخت نباید از 15 درصد مجموع کارمزدهای پرداختی به همان نماینده بابت عملیات بیمه ای در سال مورد نظر بیشتر باشد.

• ماده 20 – پروانه و قرارداد نمایندگی در موارد زیر لغو می‌شود:
  • با تصمیم یکی از طرفین قرارداد ضمن رعایت حقوق طرف مقابل؛
  • درصورتی که نماینده حقیقی هر یک از شرایط مقرر در این آیین نامه را از دست بدهد؛
  • در صورتی که مدیر عامل یا عضو بیمه‌ای هیئت مدیره نمایندگی حقوقی هر یک از شرایط مقرر در این آیین نامه را از دست بدهد یا فوت کند یا محجور یا معذور شود و ظرف مدت سه ماه، فرد جایگزین واجد شرایط معرفی نشود؛
  • در صورت تصمیم هیئت رسیدگی به اختلاف نماینده و شرکت بیمه، موضوع ماده 21 یا کمیته رسیدگی به تخلفات نماینده، موضوع ماده 22.

رسیدگی به اختلاف نماینده و شرکت بیمه و رسیدگی به تخلفات نماینده

• ماده 21 – به منظور رسیدگی به اختلافات نماینده و شرکت بیمه در رابطه با مقررات این آیین نامه و قرارداد نمایندگی منعقده، هیئت رسیدگی به اختلافات نماینده و شرکت بیمه مرکب از سه نفر به شرح زیر تشکیل می‌شود:
  • نماینده بیمه مرکزی ایران؛
  • نماینده منتخب سندیکای بیمه گران ایران؛
  • نماینده منتخب انجمن‌های صنفی نمایندگان بیمه.

تبصره 1 : هر یک از نمایندگان مذکور برای مدت دو سال انتخاب می شوند و عزل یا تجدید انتخاب آنها بلامانع است.
تبصره 2 : تصمیمات هیئت به صورت مکتوب و مستدل صادر می شود. این تصمیمات با اکثریت آراء، قطعی و معتبر و برای طرفین لازم الاجراست و حداکثر ظرف مدت 15 روز پس از اتخاذ تصمیم نهایی و امضاء اعضای هیئت، توسط بیمه مرکزی ایران به طرفین ابلاغ خواهد شد. حداکثر مدت رسیدگی به هر پرونده اختلاف دو ماه از زمان وصول آن خواهد بود. در صورت عدم اتمام رسیدگی در این مدت، هیئت باید طی گزارش مستدل به رئیس کل بیمه مرکزی ایران، دلایل عدم اتمام رسیدگی در مدت مقرر را ارائه نماید.

تبصره 3 : دبیرخانه هیئت رسیدگی به اختلاف در بیمه مرکزی ایران مستقر خواهد بود.

تبصره 4 : دستورالعمل نحوه تشکیل جلسات و اتخاذ تصمیم هیئت رسیدگی حداکثر ظرف مدت دو ماه پس از ابلاغ این آیین نامه، توسط بیمه مرکزی ایران تدوین و ابلاغ خواهد شد.

• ماده 22 – شرکت‌ بیمه موظف است تخلفات نماینده و شکایت واصله از عملکرد او را در کمیته‌ رسیدگی به تخلفات نماینده، با حضور نماینده انجمن صنفی نمایندگان شرکت بیمه، رسیدگی نماید. ضوابط مربوط به تشکیل این کمیته در هر شرکت بیمه را همان شرکت تدوین و اعلام خواهد کرد.

• ماده 23 – در صورت احراز تخلف نماینده، کمیته مذکور می تواند متناسب با نوع تخلف، تصمیمات زیر را اتخاذ نماید:
  • تذکر کتبی به نماینده.
  • ایجاد محدودیت در اختیارات تفویضی شامل مجوز بازدید و صدور بیمه نامه.
  • کاهش میزان کارمزد نماینده در یک یا چند رشته بیمه به مدت حداکثر شش ماه.
  • تعلیق فعالیت نماینده در یک یا چند رشته بیمه به مدت حداکثر شش ماه.
  • لغو پروانه فعالیت.

• ماده 24 – در صورتی که تصمیم کمیته، لغو پروانه فعالیت نماینده باشد، این تصمیم ظرف مدت 30 روز از تاریخ ابلاغ آن به نماینده، با درخواست کتبی وی، قابل تجدید نظرخواهی در هیئت رسیدگی به اختلاف نماینده و شرکت بیمه می باشد. تصمیمات کمیته در سایر موارد، قطعی و برای طرفین لازم الاجرا است.

• ماده 25– اگر پروانه فعالیت نماینده‌ای با تصمیم کمیته لغو شود این شخص نمی تواند حداقل تا مدت یک سال پس از لغو پروانه، به عنوان نماینده بیمه در هر یک از شرکت‌های بیمه فعالیت نماید.

نظارت

• ماده 26– شرکت‌ بیمه مسئول احراز و انطباق شرایط فعالیت نمایندگان خود با مقررات این آیین‌نامه می‌باشد.

تبصره: در صورت عدم رعایت مقررات این آیین‌نامه در اعطای نمایندگی و یا نحوه فعالیت نمایندگان، شرکت بیمه طبق نظر بیمه‌مرکزی ایران ملزم به متوقف نمودن فعالیت نماینده یا نمایندگان مرتبط می‌باشد. همچنین شرکت بیمه مسئول جبران هر گونه خسارت وارده به اشخاص ثالث، ناشی از عدم رعایت مفاد این آیین نامه خواهد بود.

• ماده 27– بیمه مرکزی ایران موظف است بر حسن اجرای مفاد این آیین‌نامه، نظارت ‌نماید. در صورت عدم رعایت مقررات این آیین‌نامه توسط هر یک از شرکت‌های بیمه، بیمه مرکزی ایران می‌تواند متناسب با هر مورد، تصمیمات زیر را اتخاذ نماید:
• اخطار کتبی به شرکت بیمه مبنی بر ضرورت رعایت مقررات مربوط.
• ایجاد محدودیت برای شرکت بیمه در زمینه پذیرش نماینده.
• ارائه پیشنهاد ممنوعیت شرکت بیمه از قبول بیمه در یک یا چند رشته بیمه برای مدت مشخص، به شورای عالی بیمه.
• ماده 28– شرکت‌ بیمه موظف است امکان دسترسی مناسب بیمه مرکزی ایران به آمار و اطلاعات صحیح و قابل اطمینان را بر اساس دستورالعملی که بیمه مرکزی ایران تهیه و ابلاغ می کند فراهم نماید.

• ماده 29 – بیمه مرکزی ایران و یا شرکت بیمه می‌توانند در صورت لزوم، علاوه بر اخذ اطلاعات لازم، دفاتر، اسناد و محل نمایندگی را بازرسی کنند. نماینده مکلف به همکاری لازم در این زمینه می‌باشد.

• ماده 30 – موارد پیش‌بینی نشده در این آیین نامه در رابطه با نمایندگی بیمه، تابع قانون تأسیس بیمه مرکزی ایران و بیمه‌گری، قانون تجارت، سایر قوانین مربوط و عرف بیمه خواهد بود.